Кога минатото лето се вратив од Доломитите, изјавив дека би сакал секоја година да ги посетувам тие планини. Така во име на тоа , и оваа година отидов таму. Имам многу што да кажам за тоа патување но деталите се сеуште испомешани во мојата глава, можеби зашто потребно е да 'легнат' искуствата, а можеби зашто нема соодветен начин како да се пренесе доживувањето поминато на едно такво место. Среќен сум што можев да покажам кон некој од планинските врвови наоколу, и да кажам дека јас веќе сум се качувал на таа карпа, на тој врв. Не се работи за некоја статистика или престиж, туку дека полека чекорам кон она што го сакам и сонувам, да качувам карпи и планини насекаде низ светот.
Годинава тргнавме релаксирано и со план да одбираме ден за ден насоки за качување, гарнитурата беше сосема друга, овој пат ја имав Елена со мене, на која и беше прво Доломитско искуство, Ана и Алек, млади и надежни алпинисти од АК Матка, исто така прво искуство таму, Игор и Весна, веќе за нас, Доломитски ветерани. Ланското искачување таму ми представуваше мал товар оваа година, од него имав силно врежани сеќавања, за моите за прв пат поголеми искачувања, и преубаво поминато време со Виктор, Ангел и Мите. Но тоа не ме спречи да имам ново, на инаков начин силно и убаво доживување со Доломитите. Овој пат прошетав на повеќе места, имав прилика да ги видам Кулите на Лаваредо кои беа неверојатна гледка, Качувавме на 6 различни планини, 6 насоки...
Повторно ми се утврдија некои критериуми за тоа до каде сум со мојот 'качувачки' напредок и до каде треба да стигнам, на што да работам, итн
Додека си ги досредам импресиите од насоките кои ги качивме, слики од преубавите Доломити:
погледот од нашиот апартман, лево е врвот Пунта Фиамес |
Елена во пречката на Хекстенштајн |
јас во водство во последната исполирана должина на Хекстештајн, |
Елена во третата должина на Чима Касон ди Формин, "Далаго" |
Елена на врвот "Далаго" пред 'спелеолошкиот' излез од насоката |
Прекрасна скулптура од карпа во одстапот/сипарот на Чима Касон ди Формин |
Чима Касон ди Формин, |
Пунта Фиамес |
насекаде здивзеемачки гледки |
Игор на првото сидриште на Пунта кол де Варда, насока "Комичи" |
јас, во водство во третата должина на Пунта кол де Варда, "Комичи" |
по Стапките на Комичи.. качена неговата линија на Пунта кол де Варда, и вкусно еспресо во домот во кој можби самиот тој одмарал после некои од неговите искачувања на оваа планина |
Алек Старделов ја обезбедува Ана Велкова на излезот на Торе бранчио, кај Петте кули.. |
Елена позира на врвот на Торе Бранчио, Петте Кули |
Ана и Алек на врвот на Торе Бранчио, со дел од Тофана во позадина помеѓу нив |
Портрет на алпинист, Игор Талевски, кој тукушто се симнал од популарната "Виа Мириам", Торе Гранде, Петте кули |
јас и Елена со Торе Бранчкио во позадина |
фамозниот сипар во одстапот на Пунта Фиамес |
врвот на Пунта Фиамес, насока "Виа Комуне" |
Кулите на Лаваредо ми осттавија особен впечаток, до тогаш немав видено толку големо вертикално 'лице' на карпа,буквално не го тргнав погледот од нив додека ги заобиколувавме |
Игор и Весна Т. |
Чудесно опркужување, Елена во иззлезот на Торе Бранчио |
Петте кули, кои всушност се десет кули, но гледани од градот Кортина, тие личат на пет кули од каде и името. |
No comments:
Post a Comment