Александар Зарапчиев: Брезовица турно и фрирајд под Пирибрег ака Кучингледски врв 2524 м

Минатиот викенд 15-17 февруари дел екипата на ЕХО - Денови на планинскиот филм бевме гости на Паралелен слалом трката организирана од SCARDUS. Идејата беше да се проектираат кратки филмови од опусот на ЕХО фестивалот низ минатите години. Имаше поставено Outdoor кино пред FOX PUB, место пред кое се случуваа проекциите, но и служеше како база на целиот настан и вечерните забави заедно со домаќинот на fox pub Ренато. Супер поминаа проекциите, вечерните забави, трката и целиот настан генерално.

Како гости без амбиции за тркање не бевме засегнати да бидеме присутни на трката и времето преку ден го искористивме за турно да искачиме некои од околните врвови односно врвот Пирибег како основна точка од која после би скијале. Овој врв има уште едно име - Кучиногледски Врв и е висок 2524 м. Имавме повеќе пуштања низ околните кулоари и два големи масивни стрмни амфитеатри и повторни искачувања нагоре после пуштањата, што ги направија овие два денови доста исцрпувачки. Но како што велат, 'мора да ги заработиш вртењата во снегот'. Не можам да издвојам ниту една од линиите посебно, но целата авантура дефинитивно како можеби најдобрата во оваа сезона. Многу искачени метри, многу деликатни замрзнати парчиња за качување за да се стигне до посаканите линии.

Мотото на настанот гласеше "Брезовица е сета во снег", и ние се уверивме во тоа. Сеуште многу квалитетен снег и линии кои чекаат некој прв да ги помине. Шара уште еднаш ја потврди својата убавина и големина.

Уште под импресии на викендот ќе се обидам да ги доловам деновите со некои од фотографиите кои ги направивме. Уживајте! :)

long live snowflake guerrilla

Десно од центарот прво е фрирајд патеката Поток, па по тоа Зона, и ако се стигне и се искачи Црн врв (оној оштар во позадина) локалните велат дека следи уште една цела Брезовица за скијање.

Врвот Пирибег или како што уште го викаат од Мк страната Кучингледски врв, со жичарата која води до него но никогаш не работела.

После првото пуштање - низ амфитеатарот повторо ставање на крзната за турно и пак нагоре односно лево кон следните кулоари.

Лево од врвот имаше многу опции за пуштање низ овие кулоари, беа полни со убав снег, искориствиме два од нив.

Второт пуштање во овој прекрасен кулоар во кој влезот ни беше малку 'клаустрофобичен' и страшен. До него се стигаше по мраз, и немавме голема сигурност, но штом наидовме на длабокиот снег се беше подобро.

си подрипнуваме од радост - Маја Мухич

Некаде го нема ич, некаде е корка и мраз, а тука е преубав прашкаст снег.

Ден два, повторно нагоре кон кулоарите, некој турно повеќемината со опрема на грб поради мразот на многу места.

Убаво сончево време, но и силен ветар и мраз на многу места.

Веројатно најтешкиот и најопасен дел за искачување, стрмен, рамен и целосно замрзнат дел од неколку стотини метри кои водеа до седло од кое после беше полесно.

со џинот Љуботен во позадина

Под Пирибег и со јасен поглед кон Љуботен во позадина. Од лево кон десно, Александар Зарапчиев, Маја Мухич, Елена Диновска, Љуботен, Гоце Таневски, (овие четворица на сплитборд), и Методи Чилиманов со скии.

Овој голем амфитеатар и веројатно најдолгото пуштање не чекаше на околку час пешачење од близу врвот Пирибег во правец кон Љуботен.

Внатре во амфитеатарот.

И сосема различно од целиот ски центар, наидовме на идилични парчиња полни со снег, недопрени претходно.

после ова пуштање решивме да прејдеме сосема на спротивната страна од каде се наоѓаме тука на сликата, односно десната страна од ски центарот.

и повторно нагоре, последното пуштање овој пат одевме кон десната страна на центарот, во правец накај Црн врв за потоа да се приклучиме кон патеката поток.

Дел од екипата се пуштија по овој стрмен и тесен дел меѓу карпи, а двајца од позицијата од каде што е сликано. Црвените обележани кругови се Маја, Мето, Елен и Лука - Словенец кој ни се придружи тој ден.

Последното пуштање не избезуми од убавини, северна страна и зачуван снег, внатре во канал кој траеше речиси 10 минути, завршивме до потокот и по кратко пешачење до патот на само 5 минути од центарот.

Последен поглед кон северната страна што ја пуштивме.

покрај потокот враќање назад

испаднавме на пат и на само 5 минути од ски-центарот.

копнеж.

Маја, Елен и Мето искачуваат.

пред пуштањето во кулоарот, имаше јасен поглед кон Солунска глава

по турно одењето мора да се оди пеш по раб комбиниран со карпи.

стрмен и на места замрзнат терен.

Наидовме на големи проблеми и пролизгувања на две места. Поради тоа што немавме дерезеи, скијачите се најдоа корисни и ни пробиваа стапки во мразот. :)