Friday, March 7, 2014

Кулоарите под Бакардан 2704 м

          Веќе далечно чуство, но сепак да споделам, пред три недели се искачивме турно до само 50 метри под овој врв. Последните метри од врвот ги оставивме да ги завршиме за други времиња заедно со останатите членови на нашата неформална ски/сноуборд/сплитборд група, а и поради тоа што горе беше издуван снег, немаше простор за скијање од самот врв.

         Тргнавме околу 10 30 часот од ски лифтот ГЕ, прилично касно за долга тура но со идеја да разгледаме како е теренот таму под врвот, без големи амбиции. Тргнавме по патот познат како Шарски води, или патеката за врвот Титов врв, (не ми текнува дали летната или зимската ја викаат ). Тој Шарски води пат го одевме околку еден час, по што почнавме да креваме нагоре според патоказите кон Титов врв, но во нашиот случај кон Бакардан. За разлика од ски центарот Попова Шапка таму беше полно со снег, огромни наноси и белило насекаде. Уште два три часа турно до под самиот врв. Беше прилично лабава тура и не следевме време на движење.
          Тргнавме четворица, Методи Чилиманов, Маја Мухич, Елена Диновска и јас. Тој дел го имам видено само во лето, и беше фантастично што се случува во зима и како тоа изгледа, безброј можности за скијање, огромни долги кулоари, под нив други кулоари, и долги траси за скијање.

спремање за турно

Бурка нашиот Шарпланинец пријател го пробиваше патот

многу кратко имаше дел по кој одевме пеш, како што нашиот пријател Кире искоментира на оваа слика, 'фрирајд во неговата најчиста форма' :)


Делот каде се одвовме од патот Шарски води и почнавме да искачуваме

Работ кон врвот беше на места издуван, и исто мораше да се оди пеш на една секција




Последниот дел уживавме во преубава гледка, од една страна кулоарите кои ги гледавме и меркавме за спуштање и од лево Бориславец, Трпезница, Мал Турчин..
Во позадина импозантниот Бориславец, 



Првото спуштање, Методи Чилиманов го проверува теренот и квалитетот на снегот



поглед кон линијата која ја спутштивме

Враќањето назад по патот Шарски води
Мозаикот од снегулка пред хотелот Попова Шапка, нашиот омилен симбол на ски центарот.
И да, коректно е да признаеме дека сме горди сопственици на к2 сплитбордови без кои едноставно некои од овие авантури  не ќе беа возможни или тешко изводливи. Ок е е и Мето со скиите ;).
Панорама со Врвот Бакардан, кон лево.. Карабунар. Син врв, Казани..
Шарпланинката Бурка нашиот верен содрижник на ова патување, до врвот и надолу низ кулоарите со нас.. :)

long live Snowflake Guerilla

1 comment:

  1. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete